‘Wat ga jij doen deze vakantie?’ Stel deze vraag aan tien verschillende mensen en je krijgt tien verschillende antwoorden. Waar Jan zich vol overgave onderdompelt in alle bezienswaardigheden van een historische stad, trekt Joost liever zijn wandelschoenen aan voor een avontuurlijke tocht door de bergen. En geniet Petra het liefst met haar gezin de hele zomer op het strand, Debby wordt helemaal gelukkig van een familiecamping in de bossen. Ziehier het dilemma van de architecten van Happy Days. Want als je een wijk gaat ontwerpen waar iedere dag als een vakantiedag moet voelen, over wat voor soort vakantie heb je het dan? “Daar hebben we inderdaad uitgebreid over gesproken”, lacht Seth de Rooij van MIX Architectuur. “Hoe kunnen we nu zo goed mogelijk dat altijd-op-vakantiegevoel in Happy Days krijgen? Wat we ons beseften: wat je ook doet op vakantie of waar je ook naartoe gaat, het draait allemaal om buiten zijn. En daar moet het dus ook in Happy Days om draaien.”
Veranda
Maar hoe krijg je mensen dan uit hun woning naar buiten? “Als je gaat kamperen bijvoorbeeld, zit je altijd aan de voorkant van je tent of caravan”, zegt Seth. “Nooit erachter. Zo kwamen we op het idee om aan de voorzijde van de woningen een plek te creëren die in contact staat met het landschap en waar je altijd kunt zitten en buiten kunt zijn: een veranda. Dat is een verlengstuk van je huis, een fantastische plek om te zitten en echt een overstap van je woning naar het terrein.”
Vrijheid
Als je mensen naar buiten wil trekken, moet daar natuurlijk ook wel wat te beleven zijn. “Klopt”, zegt Cor de Vries van Kolpa Architecten. “We hebben daarom in Happy Days de traditionele woonwijk compleet binnenstebuiten gekeerd. Geen lange straten met auto’s voor de deur, maar een groen landschap waarin huizen gezet zijn en waar de wegen en auto’s naar de buitenrand zijn verplaatst. En door de veranda’s aan de voorkant van de huizen zijn alle woningen gericht op het semi-openbare, gemeenschappelijke gebied.”
Verbinding
Vakantiegevoel is ook een stukje saamhorigheid, zegt Cor. “Iets wat je op de camping heel snel hebt. Dat je je buurman even aanspreekt, gezamenlijk dingen doet, barbecuet. Dat komt ook omdat je bij elkaar op zo’n veldje staat. Je kunt elkaar niet ontwijken.” “In Happy Days is het landschap dat veldje”, vult Seth aan. “Het ‘spoelt’ tussen alle woningen door en daar krijg je interactie tussen de bewoners, in het binnengebied, bij de vijver en op de paden. En dus ook – daar is hij weer – vanaf de veranda, die de huizen aan de voorkant bij het landschap laat aansluiten.”
Uitbundig landschap
Dat landschap is groots aanwezig in Happy Days. “We hebben het gebied ontworpen als een vrij landschap met hoogteverschillen waarin het groen doorloopt en als het ware wordt meegenomen langs de meanderende paden. vertelt Robbert Jan van der Veen van plein06, het ontwerpbureau dat mee-ontwikkelde aan de visie voor Happy Days en de inrichting van het landschap voor zijn rekening nam. “Veldjes van twintig bij dertig of dertig bij veertig meter die mensen zich kunnen toe-eigenen. Waar je kunt sporten, spelen, eten of iets kunt organiseren.”
De lichte hoogteverschillen in het Happy Days-landschap hebben meerdere functies, legt Robbert Jan uit. “Ze maken het gebied bestand tegen extreme regenval en zorgen voor beleving. De verschillende hoogtes hebben hun eigen beplanting. De hogere delen hebben we wat meer bebost. In de diepere delen, waar ook de afwatering loopt, komen planten met meer kleur, geur en bloei. Zo krijgt Happy Days als geheel een heel uitbundig landschap.”
Happy Future
Een wijk als Happy Days bestaat nog niet echt in Nederland. Er zijn voorbeelden met een soortgelijke sfeer, maar niet zo compleet uitgewerkt als in deze wijk. De architecten en ERA Contour hopen dat Happy Days over een paar jaar zijn naam volop eer aan doet. “Het zou mooi zijn als dat contrast van Happy Days met de drukke stad scherp blijft. Dat je hier een totaal andere wereld instapt”, zegt Robbert Jan. “Wat ik voor me zie, is een oase van ontspannen wonen tussen de meer reguliere woningen van Zoetermeer, met een heleboel gelukkige bewoners”, zegt Seth. “Ik zou heel graag zien dat het semi-openbare gebied dan is toegeëigend door de bewoners en dat ze het samen onderhouden, verzorgen en toezicht houden”, zegt Cor. “Maar ook dat het een gemeenschap is geworden. Met een wekelijkse klaverjasavond en dat mensen op elkaars kinderen passen. Dat zou fantastisch zijn!”
